Снорри Стурлусон

Младшая Эдда (Часть 2)

есть кеннинги неба? Зовут его «черепом Имира», а отсюда и «черепом великана», «бременем или ношей карликов», «шлемом карликов Вестри, Аустри, Судри и Нордри», «страною солнца, месяца и небесных светил, Колесницы и ветров», а также «шлемом или домом воздуха, земли и солнца».

Hvernig skal kenna himin? Svá, at kalla hann Ymis haus ok þar af jötuns haus ok erfiði eða byrði dverganna eða hjálm Vestra ok Austra, Suðra, Norðra, land sólar ok tungls ok himintungla, vagna ok veðra, hjálmr eða hús lofts ok jarðar ok sólar. Svá kvað Arnórr jarlaskáld:

[Далее приводятся полустрофы скальдов Арнора Скальда Ярлов,

Ungr skjöldungr stígr aldri

jafnmildr á við skildan

þess var grams, und gömlum,

gnóg rausn, Ymis hausi.

Ok enn sem hann kvað:

Björt verð sól at svartri,

sökkr fold í mar dökkvan,

brestr erfiði Austra,

allr glymr sjár á fjöllum.

Бёдвара Хромого,

Svá kvað Böðvarr balti:

Alls engi verðr Inga

undir sólar grundu

böðvar hvatr né betri

brœðr landreki æðri.

Тьодольва из Хвина,

Ok sem kvað Þjóðólfr inn hvinverski:

Ók at ísarnleiki

Jarðar sunr, en dunði,

móðr svall Meila blóða,

mána vegr und hánum.

Орма Скальда с Баррей,

Svá sem kvað Ormr Barreyjarskáld:

Hvégi er, Draupnis drógar

dís, ramman spyr ek vísa,

sá ræðr, valdr, fyr veldi,

vagnbrautar mér fagnar.

Браги,

Svá sem kvað Bragi skáld:

Hinn er varp á víða

vinda Öndurdísar

of manna sjöt margra

mundlaug föður augum.

Маркуса,

Ok sem Markús kvað:

Fjarri hefir, at fæðisk dýrri

flotna vörðr á élkers botni,

háva leyfir hverr mað ævi

hringvarpaðar, gjalfri kringðum.

Стейна Хердисарсона

Svá sem kvað Steinn Herdísarson:

Hás kveð ek helgan ræsi

heimtjalds at drag þeima,

mærð tésk fram, en fyrða

fyrr, því at hann er dyrri.

Ok sem kvað Arnórr jarlaskáld:

Hjalp þú, dýrr konungr, dýrum,

dags grundar, Hermundi.

Ok enn kvað Arnórr:

Saðr stillir, hjalp þú snjöllum,

sóltjalda, Rögnvaldi.

и Хальварда со следующими кеннингами неба: «череп Имира», «бремя Аустри», «земля солнца», «дорога луны», «дорога Колесницы», «лохань ветров», «чаша бурь», «шатер мира», «земля дня», «шатер солнца», «чертог гор», «шлем солнца».]

Ok sem kvað Hallvarðr:

Knútr verr jörð sem ítran

alls dróttinn sal fjalla.

Sem Arnórr kvað:

Míkáll vegr þat er misgért þykkir

mannvits fróðr ok allt it góða;

tyggi skiptir síðan seggjum

sólar hjalms á dæmistóli.

32. Кеннинги земли 32. Jarðarkenningar.

Какие есть кеннинги земли? Зовут ее «плотью Имира», «матерью Тора», «дочерью Онара», «невестою Одина», «соперницей Фригг, Ринд и Гуннлёд», «свекровью Сив», «полом или дном чертога ветров», «морем зверей», «дочерью Ночи», «сестрою Ауда и Дня». [В приводимых ниже полустрофах Эйвинда Губителя Скальдов,

Hvernig skal þjóð kenna? Svá, at kalla hana Ymis hold ok móður Þórs, dóttur Ónars, brúði Óðins, elju Friggjar ok Rindar ok Gunnlaðar, sværu Sifjar, gólf ok botn veðra hallar, sjár dýranna, dóttir Náttar, systir Auðs ok Dags. Svá sem kvað Eyvindr

skáldaspillir:

Nú er alfröðull elfar

jötna dolgs of folginn,

ráð eru rammrar þjóðar

rík, í móður líki.

Халльфреда Беспокойного Скальда

Sem kvað Hallfreðr vandræðskáld:

Ráð lukusk, at sá, síðan,

snjallráðr konungs spjalli

átti einga-dóttur

Ónars viði gróna.

Ok enn sagði hann:

Breiðleita gat brúði

Báleygs at sér teygða