Снорри Стурлусон

Младшая Эдда (Часть 2)

Gauti,

þá er folks jaðarr foldir

ferr sig-Njörðum varða.

Hér er í fyrsta ok þriðja vísuorði háttlausa, en í örðu ok fjórða skothent ok riðhent.

Nú er Egils háttr:

56. Hverr ali blóði byrsta

bens rauðsylgjum ylgi,

nema svá at gramr of gildi

gráð dag margan vargi?

Gefr oddviti undir

egg nýbitnar vitni.

Herr sér fenris fitjar

framkló loðna roðna.

Hér er í fyrsta ok þriðja vísuorði háttlausa, en í öðru ok inu fjórða aðalhendingar ok riðhent.

Nú er Fleins háttr:

57. Hilmir hjalma skúrir

herðir sverði roðnu,

hrjóta hvítir askar,

hrynja brynju spangir.

Hnykkja Hlakkar eldar

harða svarðar landi.

Remma rimmu glóðir

randa grand of jarli.

Hér er svá farit hendingum sem í dróttkvæðum hætti, en hendingar eru settar saman í öndurðu vísuorði.

Nú er Braga háttr:

58. Er til hjalma hyrjar

herjum styrjar væni,

þar svá at jarl til ógnar

egnir tognu sverði.

Sjá kná garð fyr grundu

grindar Þundar jaðra,

er skatna vinr skjaldar

skyldisk galdr at fremja.

Hér er í fyrsta ok þriðja vísuorði it síðasta málsorð haft til hendingar, en missir orðs ins fyrra, er gera skyldi skothending. En við þetta hendingarorð eru í öðru ok inu fjórða vísuorði hendingar, ok er þat önnur hending skothenda ok liðhending, en önnur aðalhedning við ina fyrstu. En þessar hendingar, er standa í öðru ok fjórða vísuorði, standa sem í Fleins hætti. Víða er þat í fornskálda verka, er í einni vísu eru ýmsi hættir eða háttaföll, ok má eigi yrkja eftir því, þó at þeir hættir þykki eigi spilla fornkvæðum.

Nú er u þeir hættir, greindir í þrjá staði, er kimlabönd heita. Þessi er einn:

59. Hjalmlestir skekr Hristar

hreggöld Sigars veggi.

Grams lætr í byr brjóta

brands hnigþili randa stranda.

Stálhrafna lætr stefnir

styrvind of sik þyrja.

Þiggr at Göndlar glyggvi

gagn oddviti bragna sagna.

Hér er í fjórða vísuorði í hvárum helmingi aukit aðalhending með tveim samstöfum eftir vísuorð en at öðru sem dróttkvætt.

Nú er it meira kimbland:

60. Almdrósar skylr ísa

ás flest meginbára sára.

Kænn lætr hvatt á hrönnum

hjalmsvell jöfurr gella fella.

Styrjökla kná stiklir

stinnr mens legi venja benja.

Lætr stillir frár fylla

folk sund hjarar lunda unda.

Hér eru tvenn kimblabönd í hvárum helmingi.

Þessi eru in mestu kimlabönd:

61. Hræljóma fellr hrími, tími

hár vex of gram sára ára,

frost nemr, of hlyn Hristar, Mistar

herkaldan þröm skjaldar aldar.

Gullsendir brýtr grundar Hrundar

gunnveggs stöfum leggi hreggi.

Sóknvallar, spyr ek, svelli, elli,

svá skotnar þat, gotna þrotna.

Hér fylgir hverju vísuorði kimblaband.

Nú skal rita hrynjandi háttu. Þessi er inn fyrsti:

62. Tyggi snýr á ógnar áru,

undgagl veit þat, sóknar hagli,

yngvi drífr at hreggi hlífa,

hjörr vélir fjör brynju éli.

Vísi heldr of fjörnis foldir,

folk, skiptir svá boga driftum,

skúrum lýstr of hilmi hraustan,

hans fregnum styr, Mistar regni.

Hér er it fyrsta ok þriðja vísuorð aukit framan tveim samstöfum til háttarsetningar, en ef þær eru af teknar, þá er sem eftir dróttkvætt, en ór öðru ok fjórða vísuorði má taka málsorð þat, er tvær samstöfur fylgja, in fimmta ok in sétta í vísuorði, þá er þat orð